Warto mieć świadomość, że interwencja i odpowiednia postawa mogą uratować drugiej osobie życie.
Pierwszym krokiem po zapaleniu „lampki ostrzegawczej” niech będzie rozmowa z bliskim, wobec którego podejrzewasz, że może mieć do czynienia z narkotykami. Ważne, aby dobrze się do tej rozmowy przygotować, umiejętnie przedstawić swoją opinię i uważnie wysłuchać drugiej strony. Dobrze jest poinformować osobę bliską o skutkach używania narkotyków: zdrowotnych, prawnych i społecznych.
Warto mieć świadomość, że interwencja i odpowiednia postawa mogą uratować drugiej osobie życie.
Pierwszym krokiem po zapaleniu „lampki ostrzegawczej” niech będzie rozmowa z bliskim, wobec którego podejrzewasz, że może mieć do czynienia z narkotykami. Ważne, aby dobrze się do tej rozmowy przygotować, umiejętnie przedstawić swoją opinię i uważnie wysłuchać drugiej strony. Dobrze jest poinformować osobę bliską o skutkach używania narkotyków: zdrowotnych, prawnych i społecznych.
Jednocześnie możesz skontaktować się z poradnią leczenia uzależnień. Otrzymasz tam wskazówki dotyczące radzenia sobie w trudnej sytuacji oraz podpowiedź, jak zmotywować osobę z uzależnieniem do podjęcia leczenia. Nie obowiązuje w tym przypadku tzw. rejonizacja, co oznacza, że możliwe jest uzyskanie pomocy w dowolnej placówce na terenie całego kraju. Leczenie jest bezpłatne.
Może pojawić się konieczność tzw. detoksykacji, czyli odtrucia. To leczenie farmakologiczne, szpitalne, polegające na podawaniu leków mających na celu złagodzenie objawów abstynencyjnych. Trwa około
2 tygodni i często jest pierwszym krokiem leczenia uzależnienia.
Kolejnym jest terapia, odpowiednio dostosowana do indywidualnych potrzeb każdej osoby.
Informacje na temat problemów dotyczących uzależnienia od narkotyków uzyskasz także korzystając
z Telefonu Zaufania – 801 199 990.
Pomocy bardzo często potrzebuje jednak nie tylko osoba z uzależnieniem, ale również jej bliscy. Poradnie leczenia uzależnień również dla nich oferują pomoc, np. grup wsparcia.
Jakie sygnały mogą świadczyć o tzw. współuzależnieniu? To między innymi:
Koncentrowanie całej uwagi na osobie z uzależnieniem;
Negowanie problemu;
Ukrywanie problemu osoby z uzależnieniem przed otoczeniem;
Ochrona osoby z uzależnieniem;
Unikanie sytuacji konfliktowych;
Zagubienie, niepewność, bezradność, chaos.
Zarówno w przypadku osób z uzależnieniem, jak i tzw. współuzależnionych, program terapii uwzględnia pracę nad sobą i obejmuje m.in.: samopoznanie, tworzenie nowej jakości życia oraz odnajdywanie alternatywnych metod spędzania czasu.